estrany

catalană

(català)

Etimologie

Din latină extrāneus („străin; straniu, ciudat”). Înrudit cu franceză étrange, italiană strano, portugheză estranho, română străin și spaniolă extraño.

Pronunție

  • (occidental) AFI: /esˈtɾaɲ/
  • (oriental) AFI: /əsˈtɾaɲ/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
estrany
Singular Plural
Masculin estrany estranys
Feminin estranya estranyes
  1. străin, din altă țară
  2. straniu, ciudat, curios
  3. (p.ext.) necunoscut, străin, neștiut

Sinonime

  • 1: aliè, (în Valencia) alié
  • 2: rar, curiós, diferent, original, peculiar
  • 3: desconegut, atípic, insòlit

Antonime

Cuvinte derivate

  • estranyament
  • estranyar
  • estranyesa

Locuțiuni

  • fer estrany

Vezi și


Substantiv

estrany m., estranys pl.

  1. (astăzi ist.) (om) străin, venetic
  2. (bot.) crizantemă

Sinonime

Antonime

  • 1: propi

Cuvinte derivate

  • estranya

Expresii

  • propis i estranys

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.