outil

franceză

(français)

Etimologie

Din franceză medie outil, care provine din franceză veche ustil < latină târzie *usitilium, din forma plurală *usitilia, din latină utensilia („ustensilă, unealtă”).

Înrudit cu italiană utensile, portugheză utensílio, română ustensilă și spaniolă utensilio.

Pronunție

  • AFI: /u.ti/
  •  Audiofișier


Substantiv

outil m., outils pl.

  1. ustensilă, unealtă, sculă
    Les outils d'un menuisier, d'un charpentier, d'un charron, d'un serrurier, d'un maçon, etc. — Outils de jardinage.
  2. (p.ext.) instrument
  3. (fam.) idiot, netot

Sinonime

Cuvinte derivate

  • outillage
  • outiller
  • réoutiller

Cuvinte apropiate

Omofone

  • Houthi, houthi

Locuțiuni

  • barre d'outils
  • bel-outil
  • boîte à outils
  • caisse à outils
  • machine-outil
  • mot-outil

Expresii

  • à méchant ouvrier, point de bon outil
  • un bon ouvrier a toujours de bons outils
  • un bon ouvrier se reconnaît à ses outils
  • un mauvais ouvrier a toujours de mauvais outils

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.