âne

Vezi și : ane, anë, -ane

franceză

(français)

Etimologie

Din franceza veche asne < latină asinus.

Pronunție

  • AFI: /ɑn/


Substantiv

âne m., ânes pl.

  1. asin, măgar
  2. (fam.) cretin, tâmpit, prost

Sinonime

  • 1: (înv.) aliboron, âneau, (pop.) baudet, bourricot, bourrique, bourriquet, (fam.) grison, hémione, kiang, monture, onagre, roussin d'Arcadie
  • 2: (fam.) aliboron, andouille, bêta, bourrique, guignol, idiot, imbécile

Cuvinte derivate

  • âneau
  • ânée
  • ânelier
  • ânerie
  • ânesse
  • ânier
  • ânon
  • ânonnement
  • ânonner
  • ânonneur
  • rudanier sau rudânier

Expresii

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.