myrtus
| Vezi și : Myrtus |
latină
(Latina)
Variante
- murtus
Etimologie
Din greacă antică μύρτος (múrtos), care provine dintr-o rădăcină semitică însemnând „amar”. Confer arabă مُرّ (murr, „amar”) și ebraică מר (mor, „amărăciune”).
Pronunție
- AFI: /'mʏr.tus/
Substantiv
| Declinarea substantivului myrtus | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | myrtus | myrtī |
| Genitiv | myrtī | myrtōrum |
| Dativ | myrtō | myrtīs |
| Acuzativ | myrtum | myrtōs |
| Ablativ | myrtō | myrtīs |
| Vocativ | myrte | myrtī |
- (bot.) mirt
Cuvinte derivate
- myrtāceus
- myrtātus
- myrtētum
- myrteus
- myrtidanum
Cuvinte apropiate
- myrteolus
- myrtinus
- myrtītēs
- myrtum
Referințe
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.