mustuitură

română

Etimologie

Din a mustui + sufixul -tură.

Pronunție

  • AFI: /mus.tu.i'tu.rə/


Substantiv


Declinarea substantivului
mustuitură
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ mustuitură mustuituri
Articulat mustuitura mustuiturile
Genitiv-Dativ mustuiturii mustuiturilor
Vocativ mustuitură mustuiturilor
  1. struguri zdrobiți înainte de a fi storși; mustuială.


Traduceri

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.