glaucus
| Vezi și : Glaucus |
engleză
(English)
Etimologie
Din greacă antică γλαυκός (glaukós).
Pronunție
- AFI: /'glɔkəs/
Substantiv
glaucus, pl. glaucuses
Referințe
latină
(Latina)
Etimologie
Din greacă antică γλαυκός (glaukós).
Pronunție
- AFI: /'ɡlaʊ.kus/
Adjectiv
glaucus m., (feminin glauca, neutru glaucum)
- sclipitor, strălucitor, glauc
Cuvinte apropiate
- glaucēum
- glaucōma
- glaucōpis
Etimologie
Din greacă antică γλαῦκος (glaukos).
Substantiv
| Declinarea substantivului glaucus | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | glaucus | glaucī |
| Genitiv | glaucī | glaucōrum |
| Dativ | glaucō | glaucīs |
| Acuzativ | glaucum | glaucōs |
| Ablativ | glaucō | glaucīs |
| Vocativ | glauce | glaucī |
Referințe
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.