fréquentation

franceză

(français)

Etimologie

Din latină frequentatio.

Pronunție

  • AFI: /fʁe.kɑ̃.ta.sjɔ̃/


Substantiv

fréquentation f., fréquentations pl.

  1. companie, însoțire
    La fréquentation des gens de bien.
  2. activitate
  3. frecventare

Cuvinte apropiate

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.