Zufriedenheit
germană
(Deutsch)
Etimologie
Din zufrieden + sufixul -heit.
Pronunție
- AFI: /tsuːˈfʁiːdənˌhaɪ̯t/
Substantiv
| Declinarea substantivului die Zufriedenheit | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | die Zufriedenheit | invariabil |
| Acuzativ | die Zufriedenheit | invariabil |
| Dativ | der Zufriedenheit | invariabil |
| Genitiv | der Zufriedenheit | invariabil |
- satisfacere, mulțumire, satisfacție
- Seine Zufriedenheit war nur von kurzer Dauer.
Antonime
- Unzufriedenheit
Cuvinte derivate
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.