τυφλοπόντικας

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din τυφλός (tyflós, „orb”) +‎ ποντικός (pontikós, „șoarece”).

Pronunție

  • AFI: /ti.flɔ.'pɔn.di.kas/


Substantiv

τυφλοπόντικας (tuflopóntikas)

Declinarea substantivului
τυφλοπόντικας
m. Singular Plural
Nominativ τυφλοπόντικας τυφλοπόντικες
Genitiv τυφλοπόντικα -
Acuzativ τυφλοπόντικα τυφλοπόντικες
Vocativ τυφλοπόντικα τυφλοπόντικες
  1. (zool.) cârtiță
  2. (fig.) cel care trăiește în întuneric

Sinonime

Cuvinte apropiate

  • τύφλα

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.