σκύλος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică σκύλος (skúlos, „piele”).

Pronunție

AFI: /'sci.lɔs/

Substantiv

σκύλος (skýlos)

Declinarea substantivului σκύλος
m.	Singular	Plural
Nominativ	σκύλος	σκύλοι
Genitiv	σκύλου	σκύλων
Acuzativ	σκύλο	σκύλους
Vocativ	σκύλε	σκύλοι

(zool.) câine
(iht.) câine-de-mare
(fig.) om rău și hain, câine

Sinonime

1: (zool.) κύων
2: (iht.) σκυλόψαρο

Cuvinte derivate

σκυλάδικο
σκυλάκι
σκύλαξ
σκύλαρος
σκυλί
σκυλίτσα
σκυλιάζω
σκύλιασμα
σκυλίσιος
σκυλίτσα

Cuvinte compuse

cuvinte compuse

σκυλοβαριέμαι
σκυλοβρίζω
σκυλόβρισμα
σκυλοδόντης
σκυλοδόντι
σκυλόδοντο
σκυλοδρομία
σκυλοκαβγάς
σκυλοκέφαλος
σκυλολόι
σκυλομούρης
σκυλόμουτρο
σκυλοπνίχτης
σκυλοπόταμος

σκυλόψαρο
σκυλοκαβγάς
σκυλοτρώγομαι
σκυλού
σκυλόψαρο
σκυλόψυχος
αγριόσκυλο
καραβόσκυλος
κοπρόσκυλο
κυνηγόσκυλο
λυκόσκυλο
μαντρόσκυλο
παλιόσκυλο
τσοπανόσκυλο

Expresii

εγώ το λέω στο σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του
τρώγονται σαν το σκύλο με τη γάτα

Referințe

greacă antică

(Ἀρχαία ἑλληνικὴ)

Etimologie

Etimologie lipsă. (Ajută)

Pronunție

AFI: /skýlos/

Substantiv

σκύλος (skulos) n.

piele (de om sau animal)

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.