țistuitură

română

Etimologie

Din a țistui + sufixul -tură.

Pronunție

  • AFI: /ʦis.tu.i'tu.rə/


Substantiv


Declinarea substantivului
țistuitură
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ țistuitură țistuituri
Articulat țistuitura țistuiturile
Genitiv-Dativ țistuiturii țistuiturilor
Vocativ țistuitură țistuiturilor
  1. țistuială.


Traduceri

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.