öfke

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche öpke.

Pronunție

  • AFI: /œf.kɛ/


Substantiv

öfke

  1. mânie, furie, supărare

Sinonime

Cuvinte derivate

  • öfkeyle

Expresii

  • öfke baldan tatlıdır
  • öfke topuğa çıkmak
  • öfkesi burnunda
  • öfkesi kabarmak
  • öfkeyle kalkan ziyanla/zararla oturur
  • öfkeden köpürmek
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.