wiegen

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din germana veche de sus wegan < proto-germanică *weganan.

Pronunție

  • AFI: /ˈviːɡn̩/, /ˈviːɡŋ̩/
  •  audiofișier
  •  audiofișier


Verb


Conjugarea verbului
wiegen
Infinitiv wiegen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wiegst
wiegt
Indicativ imperfect wog
Participiu perfect gewogen
Verb auxiliar haben
  1. a (se) cântări
    Ich wiege mich täglich.

Sinonime

  • abwiegen

Cuvinte derivate

  • abwiegen
  • aufwiegen
  • auswiegen
  • einwiegen
  • mitwiegen
  • nachwiegen
  • schwerwiegend
  • überwiegen
  • vorwiegend
  • Wiegehose
  • Wiegetuch

Expresii

  • schwer wiegen

Etimologie

Din Wiege.

Verb


Conjugarea verbului
wiegen
Infinitiv wiegen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wiegst
wiegt
Indicativ imperfect wiegte
Participiu perfect gewiegt
Verb auxiliar haben
  1. a (se) balansa, a (se) clătina, a (se) legăna, a oscila
  2. a toca, a mărunți

Sinonime

  • 1: schaukeln
  • 2: hacken, haschieren

Cuvinte derivate

  • Wiege

Expresii

  • jemanden in Sicherheit wiegen, sich in Sicherheit wiegen





neerlandeză

(Nederlands)

Etimologie

Confer wieg.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Verb


Conjugarea verbului
wiegen
Infinitiv wiegen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wiegt
wiegt
Indicativ imperfect wiegde
Participiu perfect gewiegd
Verb auxiliar hebben
  1. a (se) balansa, a (se) clătina, a (se) legăna, a oscila
    Het kindje werd zachtjes gewiegd onder het zingen van een slaapliedje.

Cuvinte derivate

  • wieg
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.