vérité

Vezi și : verite, verité

franceză

(français)

Etimologie

Din franceză medie verité, care provine din franceză veche verité < latină vēritās, vēritātem („adevăr, veritate”).

O formă moștenită în franceză veche verté a existat și o dată. Confer engleză verity.

Pronunție

  • AFI: /ve.ʁi.te/


Substantiv

vérité f. vérités pl.

  1. adevăr

Antonime

Cuvinte compuse

  • contre-vérité
  • demi-vérité

Cuvinte apropiate

  • avérer
  • véridicité
  • véridique
  • véridiquement
  • vérifiabilité
  • vérifiable
  • vérificateur
  • vérificatif
  • vérification
  • vérifier
  • vérifieur
  • vérissime
  • véritable
  • véritablement
  • vrai

Expresii

  • dire ses quatre vérités
  • il n'y a que la vérité qui blesse
  • la vérité sort de la bouche des enfants
  • toute vérité n'est pas bonne à dire

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.