stupit

română

Etimologie

Din a stupi.

Pronunție

  • AFI: /stu'pit/


Substantiv


Declinarea substantivului
stupit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ stupit stupituri
Articulat stupitul stupiturile
Genitiv-Dativ stupitului stupiturilor
Vocativ stupitule stupiturilor
  1. (reg.) scuipat.

Cuvinte compuse


Traduceri

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.