soğan

Vezi și : sogan

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche soğun.

Pronunție

  • AFI: /soː.ɑn/


Substantiv

soğan, pl. soğanlar

  1. ceapă
  2. (p. ext.) bulb

Sinonime

  • 2: çiçek soğanı

Cuvinte derivate

  • aksoğan
  • göksoğan
  • yeşilsoğan

Cuvinte compuse

  • ada soğanı
  • arpacık soğanı
  • çiçek soğanı
  • köpek soğanı
  • kuru soğan
  • soğan çiçeği
  • soğan kebabı
  • soğan yahnisi
  • taze soğan

Expresii

  • bir baş soğan bir kazanı kokutur
  • sakala soğan doğramak
  • sarmısak içli dışlı, soğan yalnız başlı
  • sofu soğan yemez, bulunca sapını komaz
  • soğan yemedim ki ağzım koksun

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.