satisfait

franceză

(français)

Etimologie

Din verbul satisfaire („a satisface, a îndeplini”).

Pronunție

  • AFI: /sa.tis.fɛ/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
satisfait
Singular Plural
Masculin satisfait satisfaits
Feminin satisfaite satisfaites
  1. satisfăcut, mulțumit, îndeplinit; (p.ext.) fericit, bucuros

Sinonime

Antonime

Cuvinte apropiate

  • satisfaire


Substantiv

satisfait m., satisfaits pl.

  1. (peior.) un om încrezut

Cuvinte derivate

  • satisfaite

Etimologie

Din satisfaire.

Verb

  1. forma de persoana a III-a singular indicativ imperfect pentru satisfaire.
  2. forma de participiu trecut la masculin singular pentru satisfaire.

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.