repugnance

Vezi și : répugnance

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie, prin franceza veche < latină repugnantia.

Pronunție

  • AFI: /rɪ'pʌgnəns/


Substantiv

repugnance, pl. repugnances

  1. repugnanță, dezgust, repulsie, aversiune
  2. incompatibilitate, contrazicere, contrarietate

Sinonime

Antonime

Cuvinte apropiate

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.