propitiation

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie propiciacioun, care provine din latină târzie propitiātiōn < propitiātiō.

Pronunție

  • AFI: /prəˌpɪʃiˈeɪʃən/


Substantiv

propitiation, pl. propitiations

  1. (înv.) împăcare, reconciliere

Sinonime

Cuvinte apropiate

  • propitiate

Referințe





franceză

(français)

Etimologie

Din latină propitiātiō.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv

propitiation f., propitiations pl.

  1. îmblânzire

Cuvinte derivate

  • propitiateur
  • propitiatoire

Cuvinte apropiate

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.