employé

franceză

(français)

Etimologie

Din verbul employer („a angaja”).

Pronunție

  • AFI: /ɑ̃.plwa.je/


Substantiv

employé m., employés pl.

  1. angajat, salariat, funcționar
    Un employé dans l'administration des contributions indirectes.

Sinonime

  • salarié

Antonime

    Cuvinte derivate

    • employée

    Cuvinte compuse

    • employé de bureau
    • employé de maison

    Cuvinte apropiate

    Hipernime

    • travailleur


    Adjectiv


    Declinarea adjectivului
    employé
    Singular Plural
    Masculin employé employés
    Feminin employée employées
    1. angajat, utilizat

    Sinonime

    • utilisé

    Etimologie

    Din employer.

    Verb

    1. forma de participiu trecut pentru employer.

    Referințe

    Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.