curiosité

franceză

(français)

Etimologie

Din latină cūriōsitātem, forma de acuzativ pentru cūriōsitās („curiozitate”). Echivalent cu curieux („curios”) +‎ -ité.

Pronunție

  • AFI: /ky.ʁjo.zi.te/
  •  Audiofișier


Substantiv

curiosité f., curiosités pl.

  1. (nenumărabil) curiozitate
  2. (numărabil; spec.) curiozitate, ciudățenie

Cuvinte compuse

  • bouchon de curiosité
  • cabinet de curiosités
  • curiosité du style
  • curiosité touristique

Cuvinte apropiate

Expresii

  • la curiosité est un vilain défaut
  • piquer la curiosité
  • pour la curiosité du fait

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.