bonace

franceză

(français)

Etimologie

Din italiană bonaccia.

Pronunție

  • AFI: /bɔ.nas/


Substantiv

bonace f., bonaces pl.

  1. calm, liniște; (p. ext.) seninătate

Sinonime

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.