дятел
rusă
(русский)
Etimologie
Din proto-slavă *dętel. Înrudit cu bulgară детел, sârbo-croată детао/detao, slovenă detel, slovacă ďateľ.
Pronunție
- AFI: [ˈdʲætʲɪɫ]
Substantiv
дятел (djátel)
- ciocănitoare
- (fig.) papgal
- (argou) informator
- (argou) cretin, idiot, tâmpit, prost
| m. | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | дятел | дятлы |
| Genitiv | дятла | дятлов |
| Dativ | дятлу | дятлам |
| Acuzativ | дятла | дятлов |
| Instrumental | дятлом | дятлами |
| Prepozițional | дятле | дятлах |
Sinonime
- 2: (fig.) долдон, попугай
Cuvinte derivate
- дятловый
Referințe
ucraineană
Etimologie
Etimologie lipsă. (Ajută)
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
дятел
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.