keçi
turcă
(Türkçe)
Etimologie
Din turca veche eçkü < proto-turcică.
Pronunție
- AFI: /ke.ʧi/
Substantiv
keçi, pl. keçiler
Cuvinte derivate
- karakeçi
- keçiboynuzu
- keçimemesi
- keçisağan
- keçisakalı
- keçisedefi
- keçitırnağı
Cuvinte compuse
- Ankara keçisi
- dağ keçisi
- günah keçisi
- inatçı keçi
- keçi mantarı
- keçi postu
- keçi sakal
- keçi söğüdü
- keçi yemişi
- keçi yolu
- kıl keçisi
- Maltız keçisi
- tiftik keçisi
- yaban keçisi
Locuțiuni
- keçi inadı
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.