karınca

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche.

Pronunție

  • AFI: /kɑ.ɾɯn.ʤɑ/


Substantiv

karınca, pl. karıncalar

  1. furnică

Cuvinte compuse

  • atlı karınca

Expresii

  • düşmanın karınca ise de hor bakma
  • kadı ekmeğini karınca yemez
  • karınca kanatlanınca serçe oldum sanır
  • karıncayı bile incitmemek
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.