durduit

română

Etimologie

Din a durdui.

Pronunție

  • AFI: /dur.du'it/


Substantiv


Declinarea substantivului
durduit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ durduit durduite
Articulat durduitul durduitele
Genitiv-Dativ durduitului durduitelor
Vocativ durduitule durduitelor
  1. (reg.) faptul de a durdui; duduitură, duduit.


Traduceri

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.