dumbom

suedeză

(svenska)

Etimologie

Atestat deja în 1791; compus din dum („prost, tâmpit”) + sufixul patronimic -bom.

Pronunție

  • AFI: /ˌdɵmˈbʊm/


Substantiv


Declinarea substantivului
dumbom
c. Singular Plural
Nehotărât Hotărât Nehotărât Hotărât
Nominativ dumbom dumbommen dumbommar dumbommarna
Genitiv dumboms dumbommens dumbommars dumbommarnas
  1. (fam., depr.) prostănac, idiot

Sinonime

  • dummer, dummerjöns, dumming, dumskalle, dumsnut, trindskalle, träskalle

Cuvinte apropiate

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.