discomfiture

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie desconfiture < de origine anglo-normandă.

Pronunție

  • AFI: /dɪs'kʌmfɪtʃər/


Substantiv

discomfiture, pl. discomfitures

  1. stare de jenă, stinghereală, stânjeneală

Sinonime

Cuvinte apropiate

  • discomfit

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.