coinstigator
română
Etimologie
Din co + instigator.
Pronunție
- AFI: /ko.in.sti.ga'tor/
Substantiv
| Declinarea substantivului coinstigator | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ-Acuzativ | coinstigator | coinstigatori |
| Articulat | coinstigatorul | coinstigatorii |
| Genitiv-Dativ | coinstigatorului | coinstigatorilor |
| Vocativ | coinstigatorule | coinstigatorilor |
- instigator împreună cu alții la săvârșirea unei infracțiuni.
Cuvinte derivate
Traduceri
Traduceri
Referințe
- DEX '98 via DEX online
Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.