akzeptieren

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din latină acceptare.

Pronunție

  • AFI: /ˌaktsəp'tiːrən/


Verb


Conjugarea verbului
akzeptieren
Infinitiv akzeptieren
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
akzeptierst
akzeptiert
Indicativ imperfect akzeptierte
Participiu perfect akzeptiert
Verb auxiliar haben
  1. a accepta
    Der Vorschlag wurde von allen akzeptiert.

Sinonime

  • anerkennen, annehmen, befürworten, billigen

Antonime

  • ablehnen, verweigern, verweigern

Cuvinte apropiate

  • Akzept
  • akzeptabel
  • Akzeptabilität
  • Akzeptant
  • Akzeptantin
  • Akzeptanz
  • Akzeptation
  • Akzeptierung
  • Akzeptor
  • Akzeptorin

Referințe

Acest articol este emis de la Wiktionary. Textul este licențiat sub Creative Commons - Attribution - Sharealike. Se pot aplica termeni suplimentari pentru fișierele media.